با اینکه عموما آغاز این اختلال پردازش شنوایی در کودکی است اما در هر سنی می‌توان به آن مبتلا شد. معمولا دو تا هفت درصد کودکان با این اختلال درگیر هستند و شیوع آن در پسرها بیشتر از دخترهاست. اختلال پردازش شنوایی با برخی بیماری‌های دیگر مرتبط است که همگی علائم مشابهی دارند. در واقع اختلال در خواندن نیز ممکن است تا حدی به این نارسایی مربوط باشد و همچنین متخصصان تصور می‌کنند برخی کودکانی که به این اختلال دچارند، به اختلال نقص توجه نیز مبتلا خواهند شد.
اختلال پردازش شنوایی چیست؟
افراد مبتلا به اختلال پردازش شنوایی (APD) در شنیدن کلماتی که هجاهای نزدیک به هم دارند با مشکل روبه‌رو هستند. به عنوان مثال شما می‌گویید «سیر شدم» ولی چیزی که فرد مبتلا می‌شنود این است: «پیر شدم»! این اختلال به خصوص برای کودکان در مدرسه دردسرساز خواهد بود و اگر درست تشخیص داده نشود، متأسفانه به عنوان تنبلی یا کودن بودن کودک تفسیر می‌شود و آسیب‌های جبران‌ناپذیری در پی خواهد داشت. اختلال پردازش شنوایی، به معنی کم‌شنوایی یا اختلال یادگیری نیست. این اختلال به این معناست که مغز به طور معمول صداها را نمی‌شود. فرد مبتلا مشکلی در درک مفهوم کلمات ندارد. بلکه کلمه را به درستی نمی‌شنود.
علائم اختلال پردازش شنوایی
اختلال پردازش شنوایی می‌تواند بر نحوه صحبت کردن، توانایی خواندن و نوشتن و ادای کلمات تأثیر بگذارد. فرد مبتلا هنگام صحبت کردن انتهای کلمات را نمی‌گوید یا حروف مشابه را جابه‌جا می‌گوید. صحبت کردن با دیگران برای این افراد بسیار دشوار است چرا که نمی‌توانند حرف دیگران را به درستی بشنوند، پردازش کنند و به سرعت پاسخ دهند.
علت اختلال پردازش شنوایی
پزشکان دقیقا نمی‌دانند چه عواملی باعث ایجاد اختلال پردازش شنوایی می‌شود اما ممکن است با این موارد مرتبط باشد:
- بیماری اختلال پردازش شنوایی ممکن است پس از عفونت‌های مزمن گوش، مننژیت یا مسمومیت با سرت اتفاق بیافتد یا ناشی از برخی بیماری‌های عصبی باشد.
- تولد زودرس یا وزن کم
- آسیب به سر
- عوامل ژنتیکی
روش های درمان اختلال پردازش شنوایی
اختلال پردازش شنوایی در هر سنی تا حد زیادی قابل درمان است. اما مانند هر بیماری دیگر، هرچه تشخیص این بیماری در سنین پایین‌تر صورت گیرد، درمان آن ساده‌تر خواهد بود. با این حال هیچ دارو یا روش جادویی برای درمان قطعی این اختلال وجود ندارد. درمان‌های مربوط به این اختلال بین کودکان و بزرگسالان تا حد زیادی مشابه است. درمان اختلال پردازش شنوایی ممکن است شامل اصلاح محیط برای کاهش یا حذف صداهای اضافی (که معمولا برای شروع خوب و آمادگی مغز برای تشخیص صداها خوب است و در هر صورت یک درمان موقت بوده و نمی‌توان به طور دائم و در همه جا از آن استفاده کرد)، آموزش برخی مهارت‌ها برای جبران این اختلال و مراجعه به متخصص شنوایی برای بهبود آن باشد. در برخی موارد نیز بیمار ناگزیر است از دستگاه‌های الکترونیکی برای کمک به شنوایی خود استفاده کند. بهترین راه به خصوص برای کودکان، مراجعه به شنوایی‌سنج و پزشک و استفاده از راهنمایی‌ها و توصیه‌های آنهاست. والدین با کمی صرف وقت و انجام تمرین‌های تکمیلی در منزل می‌توانند تا حد زیادی به بهبود این مشکل در کودکان کمک کرده و از مسائلی که بعدها در مدرسه گریبان‌گیر آنها خواهد شد، جلوگیری کنند.
پست قبلی
پست بعدی
خوب بود ممنون